ضرورت همراهی با امام جامعه؛ درسی از عاشورا
در ادامه‌ی سخنان روشنگرانه‌ی آیت‌الله فلاحتی بمناسبت ماه محرم با موضوع دستاوردهای حماسی روز عاشورا؛در مصلی حضرت امام خمینی(ره) شهر رشت درباره‌ی نبود امام‌شناسی به‌عنوان یکی از عوامل شکل‌گیری واقعه‌ی عاشورا، نکته‌ای دیگر نیز برجسته و عبرت‌آموز است: نبود همراهی با امام جامعه.
شناخت، اگر به همراهی نینجامد، ثمر نمی‌دهد. در کربلا، بسیاری از کوفیان امام حسین(ع) را می‌شناختند؛ از حسب و نسب و جایگاهش در دین و سنت پیامبر آگاه بودند، اما به هنگام امتحان، از همراهی با امام حق بازماندند.
خداوند در سوره‌ی هود (آیه ۱۱۲) به پیامبر می‌فرماید:
> فَاسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَکَ…
پس همان‌گونه که فرمان یافته‌ای، استقامت کن و همچنین آنان که پیرو تو هستند (نیز باید استوار باشند).
و در سوره‌ی شوری (آیه ۱۵) می‌فرماید:
> فَاسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَکَ
بار دیگر تأکید می‌شود که هم رهبر جامعه باید بر مسیر حق استوار بماند و هم مردم باید در این مسیر همراه او بایستند.
عاشورا برای ما نه تنها یک واقعه‌ی تاریخی بلکه یک مکتب زنده‌ی انسانی، الهی و سیاسی است. حماسه‌ی حسینی، عوامل رشد و اقتدار جامعه‌ی اسلامی را برای ما روشن ساخت؛
رهبری حکیمانه، دینداری خالصانه، ایستادگی تا پای جان، و همراهی آگاهانه با امام جامعه، از رموز پیروزی جریان حق علیه باطل است.
همان‌گونه که امام خمینی(ره) با استقامت خود نه‌تنها ملت ایران را از اسارت استبداد و استکبار نجات داد، بلکه اسرائیل غاصب را در جهان به زانو درآورد، این مسیر همچنان ادامه دارد.
در خطبه‌ی ۱۹۲ نهج‌البلاغه، امیرالمؤمنین علی(ع) پرده از حقیقتی تلخ برمی‌دارد؛ تنهایی امام حق در میان مردمی که مدعی ایمان بودند، اما اهل استقامت و همراهی نبودند. اما در دل همین گلایه‌ها، تصویر روشنی از صلابت، شجاعت و اقتدار بی‌بدیل علی(ع) نقش می‌بندد؛ امامی که اگر تنها بماند، باز هم به خاطر حق عقب‌نشینی نمی‌کند.
پس بیاییم از تاریخ درس بگیریم. هم امام را بشناسیم، هم تنها نگذاریمش.
که اگر امام تنها بماند، کربلایی دیگر تکرار خواهد شد…
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید